- مطالعه در حین راه رفتن:
برخی به این روش مطالعه علاقهی فراوانی دارند در حالی که روش مناسبی برای مطالعه نیست. در حین راه رفتن به طور ناخودآگاه، فکر فرد به این معطوف میشود که پای او به چیزی برخورد نکند یا اینکه چهطور مسیرش را انتخاب کند که طبیعتاً کاهش تمرکز فرد در مطالعه را در پی خواهد داشت.
- زیادهخوانی:
کلمه به کلمه خواندن درسها به شکلی که حتی یک «و» هم از قلم نیفتد که این امر تنها منجر به حفظ کردن مطالب میشودو نه فهمیدن آن.
- مطالعه با وسایل صوتی- تصویری:
برخی داوطلبان تصور میکنند اگر در محیط مطالعه برای مثال موسیقی ملایمی پخش شود به آرامش و تمرکز آنها کمک میکند. طبق تحقیقات، اولویت تمرکز مغز انسان بر قسمت شنیداری خود است نه بینایی.
- وسواس:
برخی دانشآموزان در مطالعه همیشه نگران هستند که شاید درس را کامل یاد نگرفته باشند. نتیجهی این نوع تفکر مطالعهی مجدد و چندباره متن و طبیعتاً اتلاف شدید وقت خواهد بود.
- مطالعهی پیوسته و یکسره:
بین زمانهای مطالعهی خود، با الگوی منظمی، استراحت در نظر بگیرید. حتی الامکان هر ۲ ساعت یکبار یک بازهی زمانی ۱۵ تا ۲۰ دقیقهای را به این امر اختصاص دهید زیرا مطالعه درازمدت بهرهوری در یادگیری را کاهش میدهد.